Bugün ne zamandır aklımda olan bir başka yazı dizisine başlıyorum. Bu yazı dizisini aslında öncelik olarak kendim için sonra da benim gibi kitap okumayı seven, araştıran, bazen kitaplardan soğuyan bazen de kana kana kitap okuyanlar için yazıyorum.
Ve ilk bahsedeceğim kitap; Şemspare...
Elif Şafak'ın bir kaç kitabı hariç çoğu kitabını severek okumuşumdur. Ve tam anlamıyla roman seven biriyimdir. Kurgu olmalı, hatta uzun olmalı kitap, okudukça sarmalı içine çekmeli beni. Ancak bu kitap 2-3 sayfadan oluşan küçük küçük anılardan oluşmakta... O yüzden uzun süre alıp almamak konusunda kararsızdım aslında.
Ama Duygu'nun doğum günümde hediye etmesi ile sahip olduğum bu kitaba Ankara'ya giderken otobüste başladım. (Kitap ne güzel hediyedir değil mi?)
Kitabın apağı ile ilgili birçok sansasyonel haberler çıksa da bence gayet güzel görünüyor. Gelelim içine;
Hani kısa zamanlarda minik minik okumak isterseniz, ya da uyumadan önce okuyabileceğiniz daha çok başucu kitabı ya da çantada dursun diyeceğiniz zamanlara uyan bir kitap.
Bazı hikayeler hem çok şaşırtıyor hem de bazen güldürüp bazen de hüzünlendiriyor.
Bir kaç hikayede Elif Şafak'ın kendini fazla anlattığını, savunduğunu hissetsem de genel olarak okumaktan zevk aldım...
Toplamda 278 sayfa olan bu kitap ilk Haziran 2012'de yayımlanmış. Ve şu an fiyatı arkasında 15 Lira olarak görünüyor.
Ayrıca Kutlukhan Perker'e ait hemen hemen her hikaye de illüstrasyonlara yer verilmesi de kitabı zenginleştirmiş.
Kitabın içinden....
Hep bile bile lades kimi sevdalar.
Bazen aşka dokunmuş Elif Şafak, bazen edebiyata, bazen televizyona, bazen kadınlara, bazen erkeklere...
Ama Elif ŞAFAK bence en çok aşka dokunsun, aşkı yazsın...
Bir başka kitapta görüşmek üzere...
Okudukça yazacağım...
En çok etkilendiğin kitap en son hangisiydi? Duymayı çok isterim, sevgiler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder